تظاهرات سراسری در فرانسه در 7 سپتامبرعلیه مکرون قبل از تعیین میشل بارنیه به عنوان نخست وزیر سازمان داده شده بود. سازمان جوانان حزب « فرانسه نافرمان» به همراه تشکل های دیگر ابتکار سازماندهی آنرا به عهده داشت. چند روز قبل از برگزاری تظاهرات ، حزب کمونیست فرانسه شرکت خود را در این تظاهرات اعلام کرد. در پاریس صدو شصت هزار نفر در این تظاهرات شرکت داشتند. عمده شعارهای ی این تظاهرات را گرایش حزب نافرمان فرانسه به رهبری ژان لوک ملانشون رهبری می کرد که شامل برکناری مکرون از ریاست جمهوری بود
مکرون بعد از چند دور دیدار با روسای احزاب سیاسی فرانسه پخش شایعات متعدد در مورد نخست وزیر احتمالی در نهایت میشل بارنیه را مسوول تشکیل دولت معرفی کرد.میشل بارنیه از حزب « جمهوریخواهان» است که اقلیت نمایندگان در مجلس را دارند. حتی برای تعیین نخست وزیر از حزب جمهوریخواهان نخواسته بود تا نماینده ای بریا پست نخست وزیری معرفی کند ، بلکه خود مستقیم وارد مذاکره با میشل بارنیه شده بود.در حالیکه رسم دمکرایتک در همه جهان ایجاب می کند که نیروی اول مجلس که جبهه مردمی نوین است عهده دار تشکیل دولت باشد ، مکرون با پشت پا زدن به دمکراسی و فقط برای حفظ دست بالا داشتن شخصی در دولت آینده در آرا مردم دستکای کرده است و یکی از شعار که نویسنده گزارش در ان در پاریس شرکت داشت « دزدی ارا » از طرف مکرون بود.
خبرگزاریهای فرانسه خبرهایی را انتشار داده اند که نشان می دهد مکرون برای تعیین نخست وزیر در تماس دایمی با حزب فاشیست تجمع ملی بوده و با در گرفتن نظر آنها میشل بارنیه را که فرد راست نزدیک به تجمع ملی است را به عنوان نخست وزیر انتخاب کرده است. حزب فاشیستی تجمع ملی وعده داده است که در صورت استیضاح دولت بارنیه در مجلس به نیروها دیگر نپیوندد. بسیاری از خبرگزاریهای حتی راست فرانسه می گویند مکرون به « گروگان» حزب فاشیستی تجمع ملی در آمده است.حزب تجمع ملی هم این گروگان گیری را تایید کرده است !
با انتخاب میشل بارنیه و همکاری حزب فاشیستی تجمع ملی با مکرون، راست سانتریست به رهبری مکرون با راست کلاسیک و راست افراطی در کنار هم در برابر جبهه مردمی نوین به تجدید آرایش قوای سیاسی پرداخته اند. آینده نزدیک نشان خواهد داد چنین صف بندی چقدر پایدار خواهد بود. مکرون تمتم تلاش خود را به کار برده بود تا در صفوف جبهه نوین مردمی شکاف انداخته و دچار فروپاشی داخلی کند و بیشتر در این مورد امید به حزب سوسیالیست بسته بود که در جلب آنها هم مکرون دست خالی ماند.