مراسم یاد بود رفیق بیژن جزنی در پاریس برگزار شد. سخنرانان متعددی در این برنامه سخنرانی کردند ، اما آنچه که در این سخنرانیها مشاهده می شد تلاش برای ارایه یک چهره ضد حزب توده ایران از بیژن جزنی بود که برای خود من دروغین بودن آن روشن بود. من از سال 54 در زندان قصر و در کمون فدایی ها بودم ، گرچه از همان آغاز مرزبندی خودم را با مشی چریکی روشن کرده و آنرا رد کرده بودم ، ولی در بین فداییها مانده بودم ، یعنی نه مائوئیست بودم و نه توده ای.در بین فداییها جو ضد توده ای شدید وجود نداشت. معلوم نبود در مراسم پاریس افرادی ضد توده ای لجن پراکن و مشکوک مانند بهروز فراهانی که در جنبش فدایی قبل از انقلاب حضور نداشت و یا پرویز نویدی که در قبل از انقلاب در حد یک هوادار بیژن جزنی بود و هیچ نوشته کتبی هم برای قضاوت اندازه های وی وجود ندارد ، چطور یکباره کارشناس مشی چریکی شده است.؟جو ضد توده ای آنچنان بود که آقای فرخ نگهدار که در سالن کنار هم بودیم گفت اصلا چنین گرایش دشمنانه در بیژن جزنی نسبت به حزب توده ایران وجود نداشت!
البته میهن جزنی در هر مراسمی در پاریس برای خوش آمد سلطنت طلبان تا جاییکه توانسته حزب توده ایران را کوبیده است. وی مایل است خود و بیژن را توده ایهایی معرفی کند که از نوجوانی با نقد از حزب توده ایران جدا شده اند. جالب است که همین چند روز پیش در مراسم هومن آذر کلاه که با میهن جزنی یک احوالپرسی داشتم بلافاصله پرسید که هنوز توده ای هستم؟ جواب دادم بله توده ای هستم و پرسیدم تو چی هستی؟ کمونیست هستی؟ گفت نه کمونیست نیستم ! حالا فکر کنید چپ ایران در مصیبتی باید فرورفته باشد که سلطنت طلبها برای میهن جزنی برای ضدیت با حزب توده ایران کف بزنند و یا پرویز نویدی اپورتونیست که افتخارش دیدن بیژن جزنی بوده از موضع گیری علیه شاپور بختیار عذر خواهی کند تا رسانه های طرفدار سلطنت با وی مصاحبه کنند. ( به مصاحبه پرویز نویدی با شاهید مراجعه کنید تحت عنوان زیر آسمان پاریس) پرویز نویدی از گروه « مستعفیون فداییان اقلیت» است که با طرح مبارزه مسلحانه در کنگره اقلیت بعد از انقلاب از کنگره فرار کرد و به پاریس آمد ! حالا این آدم با این سابقه ادای سوپر انقلابی ضد حزب توده ایران را در می آورد ! به قول بچه های جنوب شهر : همه را برق می گیرد ما را چراغ نفتی !
نویدی و فراهانی و خلیق و فتاپور و چند تایی از این جنس خرفت شده آواره های سیاسی هستند که با افتراهای گستاخانه علیه حزب توده ایران برای سلطنت خواهان به ابراز ندامت ذلیلانه می پردازند.